Ποια παράσιτα μπορούν να προκαλέσουν βήχα σε ενήλικες και παιδιά;

Όταν εμφανίζεται βήχας λόγω παρασίτων, σχεδόν όλοι οι άνθρωποι σκέφτονται ιογενείς ή μολυσματικές ασθένειες που επηρεάζουν διάφορα μέρη του αναπνευστικού συστήματος. Ωστόσο, υπάρχουν παράσιτα που προκαλούν βήχα με τα ίδια συμπτώματα. Οι εργαστηριακές εξετάσεις και οι μέθοδοι εξέτασης οργάνων που εκτελούνται από θεραπευτή ή λοιμωξιολόγο βοηθούν στην κατανόηση των ασθενειών.

Τύποι παρασίτων που προκαλούν βήχα

Κύριοι τύποι παρασιτικών λοιμώξεων:

• Giardia;
• βδέλλες?
• Toxocara;
• Στρογγυλά σκουλήκια.

Τις περισσότερες φορές, η μόλυνση εντοπίζεται στο κατώτερο πεπτικό σύστημα, αλλά χωρίς θεραπεία εξαπλώνεται σε άλλα όργανα και συστήματα, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων του αναπνευστικού συστήματος.

Τρόποι με τους οποίους τα παράσιτα μπορούν να μεταναστεύσουν:

• με ροή αίματος μέσω των αγγείων (μερικά σκουλήκια είναι μικρά και διεισδύουν στην κυκλοφορία του αίματος μέσω του ενδοθηλιακού τοιχώματος).
• κοπράνων-στοματική μέθοδος (μετά την αφόδευση, οι άνθρωποι ξεχνούν να πλένουν τα χέρια τους, έτσι τα βακτήρια εισέρχονται στη στοματική κοιλότητα όταν τρώνε).
• μέσω τροφής ή νερού.

Πολλοί άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν ότι τα παράσιτα και ο βήχας είναι συμβατές έννοιες. Τα παθογόνα μπορούν να εισβάλουν οπουδήποτε στο σώμα και να προκαλέσουν συμπτώματα φλεγμονής.

Βδέλλες

Η δομή του παθογόνου μοιάζει με κόκκο καφέ. Στο σώμα του υπάρχουν μικρά αγκάθια. Υπάρχουν βεντούζες στην κάτω πλευρά που χρησιμοποιεί για να κινείται και να τροφοδοτεί. Όλα τα άτομα είναι ερμαφρόδιτα, δηλ. H. μπορούν να αναπαραχθούν ανεξάρτητα. Υπάρχουν όμως και δυνατότητες διασταυρούμενης γονιμοποίησης.

Διανύοντας τις κύριες φάσεις του κύκλου ζωής:

• σαλιγκάρι λιμνούλα?
• Κάμπια;
• Μετακερκαρία.

Δεν χρειάζονται περισσότερες από 2 ημέρες για να περάσει η έλμινθος από όλα τα στάδια και να προκαλέσει μόλυνση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η μεμβράνη της αναπνευστικής οδού παρέχει ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την ανάπτυξη φλοκών.

Όταν το παράσιτο εισέλθει στο σώμα, τα συμπτώματα δεν αναγνωρίζονται αμέσως. Πρώτον, οι μικροοργανισμοί πολλαπλασιάζονται και εξαπλώνονται σε όλο τον ιστό.

Giardia

Το Giardia είναι ένα παράσιτο που προκαλεί συχνότερα βήχα στα παιδιά. Παθολογίες εμφανίζονται και σε ενήλικες, αλλά σπάνια.

Τα Giardia είναι μονοκύτταροι μικροοργανισμοί που έχουν μαστίγια που είναι απαραίτητα για την κίνηση μέσω του ιστού. Η αναπαραγωγή γίνεται μέσω της διαίρεσης. Μέσα σε μια ημέρα μόλυνσης, ο αριθμός τους αυξάνεται πολλές φορές.

Εάν το παθογόνο βρίσκεται έξω από το σώμα, το σώμα του καλύπτεται με μια μεμβράνη που διευκολύνει την επιβίωση στο περιβάλλον. Με τη βοήθειά του μπορεί να υπάρχει σε διάφορα αντικείμενα έως και 12 ώρες. Όταν τρέφονται με γαλακτοκομικά προϊόντα, ο χρόνος επιβίωσης επεκτείνεται στους 3 μήνες.

Η κύρια οδός εισόδου στο ανθρώπινο σώμα είναι η στοματική οδός. Οι κύριοι φορείς είναι τα ζώα και τα πουλιά. Οι ασθένειες Giardia εμφανίζονται συχνά σε σχολεία και νηπιαγωγεία. Οι μικροοργανισμοί εγκαθίστανται σε όλα τα είδη οικιακής χρήσης, αλλά μόνο για μικρό χρονικό διάστημα.

Στρογγυλά σκουλήκια και πώς επηρεάζουν το αναπνευστικό σύστημα

Το παράσιτο εισέρχεται στο σώμα του ξενιστή από τα κόπρανα-στοματικά μέσω μολυσμένων προϊόντων - αυτό μπορεί να είναι τροφή ή νερό. Η προνύμφη βρίσκεται στο πεπτικό σύστημα και δεν επηρεάζεται από το γαστρικό υγρό και άλλους δυσμενείς παράγοντες. Στη συνέχεια, τα αυγά αναδύονται με εξαρτήματα που προσκολλώνται στον εντερικό βλεννογόνο.

Μικρά σκουλήκια ανοίγουν τρύπες στους βλεννογόνους και διεισδύουν στο αίμα μέσω του αγγειακού ενδοθηλίου. Μέσω αυτών εξαπλώνονται στην καρδιά, τις κυψελίδες και τους βρόγχους. Στην αναπνευστική οδό περνούν αναπτυξιακά στάδια σε διάστημα 3 εβδομάδων.

Αιτία βήχα:

• βλάβη στον κυψελιδικό ιστό.
• ισχυρό ευαισθητοποιητικό αποτέλεσμα, το ανοσοποιητικό σύστημα ενεργοποιείται και στέλνει πολλά λεμφοκύτταρα στο σημείο της φλεγμονής, σχηματίζοντας ένα διήθημα.
• Η βρογχική απόφραξη, οι περιοχές διήθησης και συσσώρευσης ελμινθών οδηγούν σε απόφραξη διαφόρων τμημάτων των βρόγχων.
• Όταν βήχετε, οι έλμινθες εξαπλώνονται από τους βρόγχους στον φάρυγγα και τελικά φτάνουν ξανά στον πεπτικό σωλήνα.

Έτσι αναπτύσσεται μια χρόνια ασθένεια. Οι προνύμφες εισβάλλουν συνεχώς στην αναπνευστική και πεπτική οδό, προκαλώντας επαναλαμβανόμενη μόλυνση.

Το Toxocara και οι επιπτώσεις του στον ανθρώπινο οργανισμό

Το Toxocara είναι ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου της τοξοκαρίασης. Η ασθένεια επηρεάζει ανθρώπους και ζώα. Τα παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο αρρωσταίνουν πιο συχνά. Η επιδημιολογική κορύφωση παρατηρείται το καλοκαίρι.

Το σκουλήκι έχει κύκλο ζωής αυγού-προνύμφης-ενήλικα. Τα παράσιτα εισέρχονται στο ανθρώπινο σώμα μέσω της τροφής και του μολυσμένου νερού και εξαπλώνονται στα έντερα. Καθώς εισέρχονται στο κυκλοφορικό σύστημα, ταξιδεύουν σε διάφορα όργανα, συμπεριλαμβανομένων των πνευμόνων. Γεννούν αυγά στον ιστό, από τον οποίο σχηματίζονται επαναλαμβανόμενες ελμινθικές προσβολές.

Τα αυγά και οι προνύμφες εισέρχονται στο περιβάλλον μέσω των περιττωμάτων των ζώων και μπορούν ακόμη και να εξαπλωθούν στο νερό από εκεί. Το παράσιτο είναι σταθερό στο περιβάλλον και επιβιώνει στο έδαφος. Ως εκ τούτου, παραμένει μεταδοτική για χρόνια.

Ο κύριος κίνδυνος του παθογόνου είναι η πιθανότητα διείσδυσης μέσω του πλακούντα από μια έγκυο γυναίκα στο έμβρυο. Η μόλυνση μεταδίδεται επίσης μέσω του μητρικού γάλακτος.

Εντεροβίαση

Η εντεροβίαση εμφανίζεται λόγω της διείσδυσης ελμινθών στο σώμα. Η ασθένεια εμφανίζεται μόνο στους ανθρώπους επειδή οι προνύμφες του σκουληκιού εισέρχονται στον οισοφάγο. Τα παιδιά είναι πιο συχνά ευαίσθητα στη νόσο λόγω του αδύναμου ανοσοποιητικού συστήματος.

Νηματώδεις, στρογγυλοί σκώληκες, εισβάλλουν στο σώμα του παιδιού. Το μέγιστο μήκος του παρασίτου είναι 1 cm. Στο σώμα, εξαπλώνονται μέσω των εντέρων και γεννούν αυγά στον πρωκτό. Μετά πεθαίνουν οι μεγάλοι. Τα παράσιτα μπαίνουν στα εσώρουχα του παιδιού και κάτω από τα νύχια όταν ξύνουν τον πρωκτό. Τα μολυσμένα χέρια έχουν ως αποτέλεσμα έναν επαναλαμβανόμενο κύκλο μόλυνσης.

Συμπτώματα:

• Κνησμός στην περιοχή του πρωκτού, πιο έντονος τη νύχτα.
• ερυθρότητα και φλεγμονή του πρωκτού.
• σε περίπλοκες περιπτώσεις, το έκζεμα και η δερματίτιδα εμφανίζονται στον πρωκτό.
• διαταραχή ύπνου;
• Βρουξισμός (τρίξιμο των δοντιών);
• ακράτεια ούρων?
• κόψιμο του πόνου στην κοιλιά σαν συσπάσεις.
• απώλεια της όρεξης?
• περιοδικές αλλαγές κοπράνων (διάρροια, δυσκοιλιότητα).
• ναυτία, έμετος, απώλεια βάρους?
• σε σοβαρές περιπτώσεις - αναπτυξιακές διαταραχές.
• συναισθηματική αστάθεια, αυξημένη κόπωση και απώλεια συγκέντρωσης.

Εάν ένα παθογόνο εισέλθει στην αναπνευστική οδό,Η κατάσταση περιπλέκεται από συμπτώματα:

• βήχας, κρίσεις άσθματος?
• βρογχικό άσθμα;
• συχνές ιογενείς ασθένειες λόγω καταστολής του ανοσοποιητικού συστήματος.

Το παράσιτο εξαπλώνεται όχι μόνο στην πεπτική οδό και στο πνευμονικό σύστημα. Μπορεί να διεισδύσει στην ουρογεννητική οδό. Ως εκ τούτου, τα κορίτσια διαγιγνώσκονται συχνά με αιδοίο και αιδοιοκολπίτιδα.

Οπιθωρχίαση

Το παθογόνο είναι ένα σκουλήκι από την ομάδα των τρηματωδών. Διεισδύει στο πνευμονικό σύστημα και στο ήπαρ μέσω του πεπτικού σωλήνα και προκαλεί κλινικά συμπτώματα.

Το παθογόνο δεν μεταδίδεται αμέσως στον άνθρωπο. Ο πρώτος ξενιστής είναι τα οστρακοειδή, ο δεύτερος είναι τα ψάρια. Μόνο τότε μπορεί να μεταναστεύσει στα θηλαστικά. Οι προνύμφες εισέρχονται σε σώματα γλυκού νερού και μολύνονται εκεί.

Συμπτώματα:

• αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος?
• Κακουχία με τη μορφή αδυναμίας, κούρασης, υπνηλίας, πόνου στο στομάχι.
• δηλητηρίαση του σώματος, που εκδηλώνεται με πόνο στους μύες και τις αρθρώσεις.
• ηπατοσπληνομεγαλία?
• δυσπεπτικές διαταραχές?
• Βρογχικό άσθμα με σοβαρό βήχα και κρίσεις άσθματος.
• τοξική-αλλεργική βλάβη στον εγκέφαλο και την καρδιά.
• Φλεγμονή διαφόρων τμημάτων του γαστρεντερικού σωλήνα, της χοληδόχου κύστης, του παγκρέατος.
• Πνευμονία, πλευρίτιδα.

Η έλλειψη θεραπείας οδηγεί σε θάνατο.

Παραγονιμίαση

Τα παθογόνα είναι τρεματώδη. Πρόκειται για έναν πνευμονικό γόνατο που εντοπίζεται κυρίως στην αναπνευστική οδό (βρόγχοι, πνεύμονες, τραχεία). Διανύει έναν περίπλοκο κύκλο ανάπτυξης. Δεν φτάνει στον άνθρωπο αμέσως, αλλά αναπτύσσεται πρώτα στα όργανα των ζώων. Ο μηχανισμός μετάδοσης είναι κοπράνων-στοματικό. Τα αυγά πέφτουν στο χώμα με τα κόπρανα και μετά καταλήγουν στο νερό.

Συμπτώματα (χωρίς συμπτώματα τις πρώτες 3 εβδομάδες):

• φλεγμονή του οισοφάγου και του ήπατος.
• οξύ στομάχι?
• εξάνθημα και φαγούρα?
• τραχειίτιδα, βρογχίτιδα, πνευμονία;
• αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος σε κρίσιμες τιμές.
• ασφυξία, βήχας, αιμόπτυση.
• αυξημένος καρδιακός ρυθμός, καρδιακές αρρυθμίες.
• Εάν το παθογόνο βρίσκεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα, αυτό συνοδεύεται από μηνιγγίτιδα και εγκεφαλίτιδα.

Λίγους μήνες μετά την είσοδο του παθογόνου στο ανθρώπινο σώμα, τα συμπτώματα υποχωρούν. Αναπτύσσεται μια χρόνια ασθένεια που μπορεί να αναπτυχθεί με παροξύνσεις για πολλά χρόνια.

Αναπνευστικές επιπλοκές λόγω παρασιτικής προσβολής

Εάν ο βήχας και η μόλυνση δεν αντιμετωπιστούν, η κατάσταση επιδεινώνεται σταδιακά και προκύπτουν επιπλοκές:

• Αιμορραγία των βλεννογόνων του πεπτικού και της αναπνευστικής οδού.
• στους πνεύμονες, είναι δυνατή η νέκρωση των ιστών, το εμπύημα, η κύστη, το απόστημα, το οποίο μπορεί να συνοδεύεται μόνο από ξηρό βήχα.
• Εάν το παθογόνο εισέλθει στα ανώτερα μέρη της αναπνευστικής οδού και τα μπλοκάρει εντελώς, επέρχεται ασφυξία και θάνατος.
• Εισβολή στο κεντρικό νευρικό σύστημα, συνοδευόμενη από παράλυση, ενδοεγκεφαλική αιμορραγία, επιληψία.
• Στον γαστρεντερικό σωλήνα εμφανίζεται εντερική απόφραξη, σκωληκοειδίτιδα, χολαγγειίτιδα και ηπατίτιδα.

Απαραίτητα διαγνωστικά

Ο θεραπευτής ή ο λοιμωξιολόγος καθορίζειΠοιες διαγνωστικές μέθοδοι επαρκούν για τη διάγνωση:

1. γενική κλινική ανάλυση ούρων και αίματος, βιοχημεία αίματος.
2. βακτηριολογική και PCR ανάλυση των πτυέλων.
3. απόξεση από τον πρωκτό ακολουθούμενη από μικροσκόπηση.
4. εκτεταμένο συμπρόγραμμα?
5. Φως ακτίνων Χ;
6. Υπερηχογράφημα κοιλιακής κοιλότητας.

Στο αίμα ανιχνεύεται αυξημένος αριθμός ανοσοκυττάρων. Οι ακτινογραφίες των πνευμόνων μπορεί να δείξουν οζίδια που θα μπορούσαν να θεωρηθούν εσφαλμένα ως φυματίωση ή καρκίνο. Η ανάλυση των πτυέλων και των επιχρισμάτων από τον πρωκτό αποκαλύπτει ελμίνθους.

Μέτρα θεραπείας και πρόληψης

Η κύρια μέθοδος θεραπείας είναι τα αντιπαρασιτικά φάρμακα, τα οποία λαμβάνονται σε διάφορα στάδια.

Πραγματοποιήστε συμπτωματική θεραπεία με τα ακόλουθα μέσα:

1. αντιισταμινικά?
2. αντιπυρετικά?
3. Παυσίπονο;
4. κορτικοστεροειδή?
5. Βρογχοδιασταλτικά.

Μετά την πρώτη ολοκλήρωση λήψης ανθελμινθικών, το μάθημα επαναλαμβάνεται. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ορισμένα αυγά και προνύμφες θα μπορούσαν να επιβιώσουν μετατρέποντας ξανά σε σκουλήκια.

Εάν τα παράσιτα προκαλούν βήχα, δεν συνιστάται η χρήση σιροπιών για την καταστολή του βήχα - αυτό μπορεί να προκαλέσει ασφυξία. Για να αποφευχθεί αυτό, θα πρέπει να πλένετε συχνά τα χέρια σας και τα λαχανικά και τα φρούτα σας.

κλινική εικόνα

Τις περισσότερες φορές ο ασθενής ανησυχεί για:

• Πόνος στο στομάχι;
• δυσπεπτικές διαταραχές (ναυτία, έμετος, αλλαγές στα κόπρανα).
• φαγούρα στον πρωκτό?
• αυξημένη θερμοκρασία σώματος?
• Σημάδια λοίμωξης του αναπνευστικού με ξηρό ή υγρό βήχα.
• Εξάνθημα, κνησμός στο δέρμα.

Τα παράσιτα που προκαλούν βήχα σε παιδιά και ενήλικες παρουσιάζουν ένα άτυπο πρότυπο στην ανάπτυξη της νόσου. Μπορεί εύκολα να συγχέεται με σκωληκοειδίτιδα, εντερική λοίμωξη, βρογχίτιδα, πνευμονία.

Τι λένε οι γιατροί για τα παράσιτα

Οι γιατροί συμβουλεύουν να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί το καλοκαίρι. Αυτή τη στιγμή, τα παράσιτα αναπτύσσονται ενεργά και εισέρχονται στο έδαφος και το νερό. Επομένως, συνιστάται να μην πίνετε υγρά από υδάτινα σώματα και να πλένετε καλά τα φρούτα και τα λαχανικά.

Οι ειδικοί μας λένε ποια παράσιτα προκαλούν βήχα: Τοξοκάρα, λάμβλια, βδέλλες. Όλα προκαλούν ένα σύμπτωμα με τη μορφή βήχα όταν εισέρχονται στην αναπνευστική οδό.